Гайдеґерове «довільне» прочитання канта: подолання неокантіанства і темпоралізація трансцендентального схематизму

Автор(и)

  • Аndriy Dakhniy Львівський національний університету імені Івана Франка http://orcid.org/0000-0001-6060-1885

DOI:

https://doi.org/10.22240/sent32.01.072

Ключові слова:

чуттєвість, розсудок, трансцендентальний схематизм, метафізика, час, трансцендентальна спроможність уяви, гносеологізм, темпоральність, скінченність, неокантіанство

Анотація

У статті досліджується вплив Кантової теоретичної філософії на формування феноменологічної інтерпретації темпоральної проблематики в мисленні Гайдеґера, причому як у сенсі позитивного сприйняття останнім Кантових підходів (схематизм чистих розсудкових понять, трансцендентальна спроможність виображення як первинна часовість і як сутність людини), так і в сенсі негативного відштовхування (висування онтологічної альтернативи Кантовому гносеологізму, критика спроби останнього замінити темпоральну у своїй основі трансцендентальну спроможність виображення позачасовим розсудком). Наголошено на специфічності й навіть «довільності» Гайдеґерової інтерпретації Кантового теоретичного філософування, яка, вписуючись у стратегію деструкції західної метафізики, суттєво відрізняється, зокрема, від неокантіанських тлумачень: головна риса полягає при цьому в акцентуванні обмеженості не стільки пізнавальної спроможності, скільки людської екзистенції як такої. Нарешті, демонструється Гайдеґерова спроба за допомогою інспірованого Кантом схематизму екстатично-горизонтальної часовості показати структурування сенсу буття.

СПИСОК ЛІТЕРАТУРИ

Августин (1996): Августин, Св. Сповідь. Київ: Основи, 1996, 319 с.

Аверинцев (1970): Аверинцев, С.С. «Карл Ясперс». В: Философская энциклопедия. В 5 т. Москва: Советская энциклопедия, 1970, Т. 5, С. 620–622.

Баумейстер (2013): Баумейстер, А. «На шляху до автентичного буття: феноменологічна деструкція Аристотеля у раннього Гайдеґера». В: Sententiae. Наукові праці Спілки до-слідників модерної філософії (Паскалівського товариства), вип. XXVIII, 2013, № 1, С. 63–75.

Бофре (2007): Бофре, Ж. Диалог с Хайдеггером. В 4-х книгах. Кн. 2. Новоевропейская философия. СПб: Владимир Даль, 2007, 396 с.

Гайденко (1974): Гайденко, П.П. «Учение Канта и его экзистенциалистская интерпретация». В: Философия Канта и современность. Москва: Мысль, 1974, С. 378–419.

Гайденко (2006): Гайденко, П.П. «Мартин Хайдеггер: изначальная временность как бытий-ное основание экзистенции». В: Вопросы философии, 2006, № 3, С. 165–181.

Кант (2000): Кант, І. Критика чистого розуму. Київ: Юніверс, 2000, 504 c.

Кассирер (1997): Кассирер, Э. Жизнь и учение Канта. СПб.: Университетская книга, 1997, 447 с.

Терлецький (2008): Терлецький, В. «Кантове вчення про “a priori” в онтологічній перспек-тиві». В: Філософська думка, 2008, № 6, С. 21–39.

Терлецький (2014): Терлецький, В. Apriori як проблема онтології. Дисертація на здобуття наукового ступеня кандидата філософських наук, спеціальність 09.00.01 онтологія, гносеологія, феноменологія (УДК: 165.62). Київ: 2014, 217 с.

Хома (2014): Хома, О. «Передмова». В: «Медитації» Декарта у дзеркалі сучасних тлума-чень: Жан-Марі Бейсад, Жан Люк Марйон, Кім Сан Он-Ван-Кун. Київ: Дух і літера, 2014, С. 5–6.

Denker (2011): Denker, A. Unterwegs in Sein und Zeit. Einführung in Leben und Denken von Martin Heidegger. Stuttgart: Klett-Cotta, 2011, 238 S.

Geier (2005): Geier, M. Martin Heidegger. Hamburg: Rowohlt, 2005, 138 S.

Grießer (2008): Grießer, W. «Zeit und Zeitlichkeit beim späten Paul Natorp und bei Heidegger». In: Philosophisches Jahrbuch, 115. Jahrgang II, 2008, S. 261–287.

Grondin (2001): Grondin, J. «Die Wiedererweckung der Seinsfrage auf dem Weg einer phänome-nologisch-hermeneutischen Destruktion». In: M. Heidegger «Sein und Zeit». Hrsg. v. Th. Rentsch. Berlin: Akademie-Verlag, 2001, S. 1–27.

Heidegger (1986): Heidegger, M. Sein und Zeit. 16 Auflage. Tübingen: Niemeyer, 1986, 445 S.

Heidegger (1991): Heidegger, M. Gesamtausgabe. Bd. 3. Kant und das Problem der Metaphysik. Hrsg. v. F.-W. v. Herrmann. Frankfurt a. M.: Klostermann, 1991, 318 S.

Heidegger (1995): Heidegger, M. Gesamtausgabe. Bd. 25. Phänomenologische Imterpretation von Kants Kritik der reinen Vernunft. 3 Auflage. Frankfurt a. M.: Klostermann, 1995, 436 S.

Höffe (1983): Höffe, O. Immanuel Kant, München: Beck, 1983, 324 S.

Hoppe (1981): Hoppe, H. «Wandlungen in der Kant-Auffassung Heideggers». In: Zur Kantfor-schung der Gegenwart. Hrsg. v. P. Heintel u. L. Nagl. Darmstadt: Wissenschaftliche Buch-gesellschaft, 1981, S. 369–404.

Köhler (1991): Köhler, D. «Heideggers Konzeption einer Strukturierung des Seinssinnes mittels der Schemata der ekstatisch-horizontalen Zeitlichkeit». In: Mesotes, 1991. № 4, S. 5–13.

Pöggeler (1999): Pöggeler, O. «Ansatz und Aufbau von “Sein und Zeit”». In: Siebzig Jahre «Sein und Zeit». Hrsg. v. H. Vetter. Frankfurt a. M.: Peter Lang, 1999, S. 13–27.

Pöggeler (2001): Pöggeler, O. «Martin Heidegger. Die Philosophie und die Problematik der Interpretation». In: Große Philosophen. Mit einer Einleitung von Andreas Graeser. Dar-mstadt: Primus Verlag, 2001, S. 744–762.

Pöggeler (2003): Pöggeler, O. «Hermeneutische Philosophie: Die Anstöße Heideggers». In: Nach Heidegger. Einblicke – Ausblicke. Hrsg. v. H. Vetter. Frankfurt a. M.: Lang, 2003, S. 15–52.

Reіjen (2009): Reіjen, W. van. Martin Heidegger. Paderborn: Wilhelm Fink, 2009, 127 S.

Schultz (2005): Schultz, U. Immanuel Kant. Hamburg: Rowohlt, 2005, 186 S.

Vetter (2014): Vetter, H. Grundriss Heidegger. Ein Handbuch zu Leben und Werk. Hamburg: Meiner, 2014, 560 S.

Біографія автора

Аndriy Dakhniy, Львівський національний університету імені Івана Франка

кандидат філософських наук, доцент кафедри історії філософії

Посилання

Augustin. (1996). Confession. [In Ukrainian]. Kyiv: Osnovy.

Averintsev, S. S. (1970). Karl Jaspers. In F. V. Konstantinov, (Ed.), Filosofskaya Encyclopedia in 5 vol. (Vol. 1, pp. 620-622). [In Russian]. Moscow: Sovietskaya Encyclopedia.

Baumeister, A. O. (2013). On the Way to the Authentic Being: Phenomenological Destruction of Aristotle in Early Heidegger’s Teaching. [In Ukrainian]. Sententiae, XXVIII(1), 63-75.

Beaufret, J. (2007). Dialogue with Heidegger in 4 vol., Vol. 2: Modern Philosophy. [In Russian]. St. Petersburg: Vladimir Dal.

Cassirer, E. (1997). Life and the Doctrine of Kant. [In Russian]. St. Petersburg: Universitetskaya Kniga.

Denker, A. (2011). Unterwegs in Sein und Zeit. Einführung in Leben und Denken von Martin Heidegger. Stuttgart: Klett-Cotta.

Gaidenko, P. P. (2006). Martin Heidegger: Primordial Temporality as a Being’s Foudation of Existence. [In Russian]. Voprosy philosofii, 3, 165-181.

Gaidenko, P. P. (1974). The Doctrine of Kant and its Existential Interpretation [In Russian]. In T. I. Oiserman, (Ed.), The Kant’s philosophy and modernity (pp. 378-419). Moscow: Mysl.

Geier, M. (2005). Martin Heidegger. Hamburg: Rowohlt.

Grießer, W. (2008). Zeit und Zeitlichkeit beim späten Paul Natorp und bei Heidegger. Philosophisches Jahrbuch, 115(II), 261-287.

Grondin, J. (2001). Die Wiedererweckung der Seinsfrage auf dem Weg einer phänomenologischhermeneutischen Destruktion. In M. Heidegger, Sein und Zeit (SS. 1-27). (Th. Rentsch, Hrsg.). Berlin: Akademie-Verlag.

Heidegger, M. (1995). Gesamtausgabe: Bd. 25, Phänomenologische Imterpretation von Kants Kritik der reinen Vernunft. 3 Auflage. Frankfurt a. M.: Klostermann.

Heidegger, M. (1991). Gesamtausgabe, Bd. 3: Kant und das Problem der Metaphysik. (F.-W. v. Herrmann, Hrsg.). Frankfurt a. M.: Klostermann.

Heidegger, M. (1986). Sein und Zeit. 16 Auflage. Tübingen: Niemeyer.

Höffe, O. (1983). Immanuel Kant. München: Beck.

Hoppe, H. (1981). Wandlungen in der Kant-Auffassung Heideggers. In P. Heintel, & L. Nagl, (Hrsg.), Zur Kantforschung der Gegenwart (SS. 369-404). Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft.

Kant, I. (2000). Critique of Pure Reason. [In Ukrainian]. Kyiv: Universe.

Khoma, O. I. (2014). Preface. In O. I. Khoma, (Ed.), Descartes’ «Meditationes» in the Mirror of modern interpretations: Jean-Marie Beysade, Jean-Luc Marion, Kim Sang Ong-Van-Cung (pp. 5-6). [In Ukrainian]. Кyiv: Dukh і Litera.

Köhler, D. (1991). Heideggers Konzeption einer Strukturierung des Seinssinnes mittels der Schemata der ekstatisch-horizontalen Zeitlichkeit. Mesotes, 4, 5-13.

Pöggeler, O. (1999). Ansatz und Aufbau von «Sein und Zeit». In H. Vetter, (Hrsg.), Siebzig Jahre «Sein und Zeit» (SS. 13-27). Frankfurt a. M.: Peter Lang.

Pöggeler, O. (2003). Hermeneutische Philosophie: Die Anstöße Heideggers. In H. Vetter, (Hrsg.), Nach Heidegger. Einblicke – Ausblicke (SS. 15-52). Frankfurt a. M.: Lang.

Pöggeler, O. (2001). Martin Heidegger. Die Philosophie und die Problematik der Interpretation. In A. Graeser, (Hrsg.), Große Philosophen. Mit einer Einleitung von Andreas Graeser (SS. 744-762). Darmstadt: Primus Verlag.

Reіjen, W. van. (2009). Martin Heidegger. Paderborn: Wilhelm Fink.

Schultz, U. (2005). Immanuel Kant. Hamburg: Rowohlt.

Terletsky, V. (2014). Apriori as the Problem of Ontology. (Doctoral dissertation). [In Ukrainian]. Кyiv.

Terletsky, V. (2008). Kantian Doctrine about «apriori» in the Ontological Perspective. [In Ukrainian]. Filosofska dumka, 6, 21-39.

Vetter, H. (2014). Grundriss Heidegger. Ein Handbuch zu Leben und Werk. Hamburg: Meiner.

##submission.downloads##

Переглядів анотації: 481

Опубліковано

2015-06-16

Як цитувати

Dakhniy А. (2015). Гайдеґерове «довільне» прочитання канта: подолання неокантіанства і темпоралізація трансцендентального схематизму. Sententiae, 32(1), 72–87. https://doi.org/10.22240/sent32.01.072

Номер

Розділ

СТАТТІ

Метрики

Завантаження

Дані завантаження ще не доступні.